Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

ΟΙ ΔΥΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ


Για τουςπερισσότερους ανθρώπους η ζωή είναι αγώνας.Για κάποιους από εμάς η ζωή είναι ΠΟΛΕΜΟΣ.Ναι !Διαβάσες καλά ...ΠΟ-ΛΕ-ΜΟΣ.




Δεν μου αρέσει η λέξη πόλεμος γιατί πάντα μου φέρνει στο μυαλό τις εκθέσεις που γράφαμε στο σχολείο αναλύοντας τα ''κακά'' του πολέμου και εκθειάζοντας,όχι άδικα,τα δώρα της Ειρήνης.Ίσως αν χρησιμοποιούσα την λέξη ''αγώνας''να ήταν περισσότερο εύηχο και απαλότερο στην συνείδηση όσων το ακούνε.
Σκέψου το καλά.Πότε η ανθρωπότητα διένυσε καιρούς ουσιαστικής Ειρήνης;Ο πόλεμος δεν έχει να κάνει μόνο με κουμπούρια και σπαθιά ,με μάχες σώμα με σώμα.Τον πόλεμο τον βιώνουμε καθημερινά ακόμη και όταν είναι να βγούμε από την κοιλιά της μαμάς μας.
Πόλεμος ,λοιπόν .Έχω κηρύξει τον πόλεμο  και κατά ένα περίεργο τρόπο έχω καταφέρει να αποδέχομαι τις περιστασιακές μου ήττες.Όταν απαλλαγείς από την αγωνία του να ηττηθείς  ελευθερώνεις την σκέψη σου και μάχεσαι με περισσότερο πάθος.Σκέψου ο Λεωνίδας να το είχε βάλει στα πόδια και να μένανε ορφανές οι Θερμοπύλες , ο Αθανάσιος Διάκος  όταν κατάλαβε ότι η  Αλαμάνα θα ήταν το τελευταίο μέρος  που θα αντίκριζαν τα μάτια του,οι Έλληνες να μην τα βάζανε με τους Γερμανούς κατακτητές...και πόσα άλλα παραδείγματα που η ήττα έφερε μια απρόσμενη ΝΙΚΗ η οποία είχε να κάνει όχι τόσο με την κατάκτηση του στόχου όσο με την ουσία του.Πολλές φορές η σιγουριά της Νίκης κρύβει μια ύπουλη ήττα γιατί βολεύεσαι, εφησυχάζεις.
Ο Τολστόι γράφει οτι οι δύο ισχυρότεροι μαχητές είναι η ΥΠΟΜΟΝΗ

 και ο ΧΡΟΝΟΣ.

Έμπειροι και άξιοι μαχητές τους αγγάρεψα να πολεμήσουν μαζί μου να συμμαχήσουμε.Η υπομονή δεν είναι από τις αρετές που με διακρίνουν.Το παλεύω όμως γιατί κατά περίεργο τρόπο διαθέτω επιμονή και πείσμα.Ο Χρόνος πάλι είναι αμείλικτος αλλά τον έχω καταφέρει να με σέβεται και να μου φέρεται τρυφερά όπως και εγώ με την σειρά μου τα παιδιά του .Το παρόν,παρελθόν και μέλλον.
ΥΠΟΜΟΝΗ και ΧΡΟΝΟΣ και όλα τακτοποιούνται όπως πρέπει να τακτοποιηθούν. Η  νίκη δεν είναι πάντα η ευτυχέστερη κατάληξη ενός αγώνα γιατί πολλές φορές για να φτάσεις εκεί απογυμνώνεσαι από τα αυτονόητά σου.Υπάρχει μία λογική που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή όταν κάτι σου συμβαίνει γιατί είσαι φορτισμένος από το γεγονός και πολλές φορές βουτηγμένος στην θλίψη ως το κόκαλο.Την απάντηση στα γιατί σου την παίρνεις μετά όταν μπορείς να δεις τα πράγματα σαν τρίτος.
Υπομονή λοιπόν και ο χρόνος που εκτός από αμείλικτος είναι και σοφός δίνει απαντήσεις σε αυτόν που μπορεί να τις ακούσει ,μοιράζει τρόπαια όχι μόνο στον νικητή αλλά και στον ηττημένο.Ίσως και αυτά να έχουν μεγαλύτερη αξία γιατί ακολουθούν μια μεγάλη πίκρα
.
Πόλεμο.Έχω κηρύξει τον πόλεμο σε αυτά που θεωρούνται αδύνατα  και ακατόρθωτα,σε όσα συνεχίζουν να με φοβίζουν και να με τρομοκρατούν ,στα προδιαγεγραμμένα και στα απαισιόδοξα σενάρια,στις προβλέψεις.

Πόλεμο.Έχω κηρύξει τον πόλεμο σε αυτούς που είναι ειδήμονες,σε όσους φοράνε προσωπεία και κρύβονται πίσω από αυτά,σε όσους ηδονίζονται με τον πόνο του άλλου και πιστεύουν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο,σε αυτούς που πιστεύουν ότι όλοι τους οφείλουν αλλά αυτοί σε κανέναν.Σε αυτούς που θεωρούν την συγγένεια εξ' αίματος ή εξ αγχιστείας αξίωμα και απαίτηση για να πρέπει να τους αγαπάς και δεν φροντίζουν να χτίσουν ουσιαστικές σχέσεις αγάπης.Δηλαδή τα παιδιά του συγχωρεμένου πλέον Δουρή (αν θυμάσαι )την περίπτωση θα έπρεπε να τον αγαπάνε γιατί ήταν πατέρας τους;
Ξέρεις πόσες σχέσεις φαντάσματα υπάρχουν;Ανύπαρκτες,ανούσιες,αδιάφορες;
Τελικά ο Χρόνος φαίνεται να έχει αίσθημα δικαιοσύνης και τα αποκαλύπτει όλα ,τα τακτοποιεί και φροντίζει να διατηρεί όσα αντέχουν ακόμη και αν έχουν ηττηθεί

.

 

5 σχόλια:

  1. Σχεδόν κάθε παράγραφός σου εδώ, θα μπορούσε ν αναπτυχθεί σε ξεχωριστή ανάρτηση, καθώς υπάρχει ένα γεμάτο αποχρώσεις και πτυχές βάθος..Θα συμφωνήσω και θα υπογραμμίσω όσα λές Ρία μου, καθώς συμφωνώ απόλυτα και μερικά απ αυτά τα έχω γευτεί εμπειρικά. Κάποια άλλα είναι εκείνα στα οποία Υποκλίνομαι καθώς με υπερβαίνουν, ενώ εσύ έχεις ήδη κάνει την υπέρβαση αυτών.. Λες:"Όταν απαλλαγείς από την αγωνία του να ηττηθείς",κι είναι μεγάλη αλήθεια και αυτό. Συχνά αυτή η αγωνία συναντάται μέσα μας με με ναρκισσιστικά στοιχεία άγχους και εμμονές. Μ αρέσει πολύ περισσότερο ο Πόλεμος που κήρυξες στο αδύνατο. Δεν υπάρχει αδύνατο, εκτός απ αυτό που έχουμε ήδη προδικάσει. Όλα είναι ανοιχτά ως πιθανότητες, απλά εμείς δεν το ξέρουμε καθώς τα μετράμε με μέτρο τις περιορισμένες διαστάσεις του μικρού μας μυαλού. Δεν περιορίζεται εκεί το σύμπαν.. Υπάρχουν απίστευτες προεκτάσεις στο θαύμα. Θαύμα είναι η Δύναμη της Αγάπης. Υπομονή και Επιμονή. Κι εγώ διακρίνομαι από τη δεύτερη ενώ δεν σχετίζομαι ακριβώς με την πρώτη.. Κι όμως. Είναι κομμάτι αυτογνωσίας αυτό που διέσωσες, ότι το ένα εμπεριέχεται στο άλλο μέσω του χρόνου. Είναι ένα ψήγμα χρυσού και το ξέρει μόνον εκείνος που διήλθε δια του Πόνου. Δεν αγοράζεται με μικρότερο τίμημα αυτή η Γνώση Ρία μου. Ο χρόνος είναι φίλος. Δίνει ανάσες στο "αδύνατο" ώσπου να φύγει η αγωνία και να έρθει η Πίστη. Σε φιλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κολακεύομαι όταν ακούω τέτοια λόγια από ανθρώπους σαν και εσένα.Σε ευχαριστώ για αγάπη σου.

      Διαγραφή
    2. Ξέρεις ότι είναι αληθινά. Δεν μπορώ να μιλήσω συμβατικά. Δεν μπαίνω καν στον κόπο. Αξίζουν σαν μικρά διαμαντάκια οι σκέψεις σου και τα βιώματα. Μιλούν κατ ευθείαν στην ψυχή, και είναι μ έναν περίεργο τρόπο συνέχειες και διακλαδώσεις της ίδιας διαδρομής στα δικά μου διακεκαυμμένα! Μιλάς τη "γλώσσα μου". Ίσως δεν είναι καθόλου παράξενο αυτό. Καλό ξημέρωμα Κυριακής.. Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  2. Εξαιρετική ανάρτηση με αιχμηρή πένα και ταυτόχρονα ευαισθησία..τα συναισθήματα φιλτράρονται δυναμικά στο χαρτί και ο λόγος καθάριος μεστός θέτει προβληματισμούς...με το χρόνο κάποιες φορές έρχεται η αυτοδικαίωση,η πληρότητα η ηθική ικανοποίηση και ενίοτε η λύτρωση..συνέχισε τους αγώνες σου και τις μάχες σου..έχεις τη στόφα του μεγάλου συγγραφέα..θα χαρώ να τα πούμε..και το ταξίδι για το πραγματικό νόημα της ζωής συνεχίζεται..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ευχαριστώ για όσα γράφεις.Προσπαθώ ότι γράφω να βγαίνει κατευθείαν από την καρδιά μου και να μην το λογοκρίνει η λογική.Ταξίδι!Αυτή είναι η λέξη κλειδί!Εδώ θα προσθέσω και την λέξη ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ και μάλιστα πιστοί.Αυτούς αναζητώ και κατά μια έννοια τους βρίσκω.Θα χαρώ και εγώ να τα πούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή