Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΤΩ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ.


Και εκεί που περπατάς ανέμελος και ανυποψίαστος,σου συμβαίνει αυτό που φοβούνται οι Γαλάτες στον Αστερίξ

.Τι; Σου πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι!Ό,τι βρίσκεται πάνω έρχεται κάτω και ότι ήταν μέχρι πρότινος κάτω γίνεται η πραγματικότητά σου.

Η Ζωή έχει κάτι που πάντα με εντυπωσιάζει όσο δυσάρεστο και να είναι.Την έκπληξη!Σε προλαβαίνει και σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό!Η έκπληξη με την σειρά της πολλές φορές επιβάλει την μεταβολή ,την αλλαγή με, μπορώ να πω, βίαιο τρόπο και απαιτεί την προσαρμογή.

Όπως καταλαβαίνεις όταν έρχονται τα πάνω κάτω πανικοβάλλεσαι,ακινητοποιήσαι και τα βλέπεις όλα να συμβαίνουν σαν σε ταινία περιπέτειας.Καθηλώνεσαι!
Και μια μέρα το ένστικτο της επιβίωσης φροντίζει να σου υπενθυμίσει ότι η ζωή δεν περιμένει. Η ζωή είναι δύσκολο άθλημα είναι πένταθλο και απαιτεί ευελιξία,ταχύτητα και πείσμα.
Ένα από τα χαρίσματα του ανθρώπου είναι να μπορεί να δέχεται την αλλαγή.
 Είναι σοφία μεγάλη να αποδέχεσαι  αυτά που σου συμβαίνουν και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς με αυτά που έχεις.
                                  

Πολλές φορές όταν κολυμπάς στην θάλασσα και έχει κύμα προσπαθείς να κολυμπήσεις προς την ακτή αλλά μάταια .Σε τραβάει μέσα ,σε παίρνει.Όταν ήμουνα παιδί μικρό είχα βρει ένα κόλπο για να μην κουράζομαι και να μην διακινδυνεύω.


Κολυμπούσα όταν το κύμα ήταν μακρυά μέχρι να με πλησιάσει και μετά αφηνόμουν στην δύναμή του για να πάει λίγο προς τα έξω.Το κύμα είναι κάτι που έχει δύναμη.Δεν μπορείς να τα βάλεις μαζί του γιατί θα είσαι ο χαμένος.Αυτό όμως που μπορείς να κάνεις είναι να προσαρμοστείς ,να εναρμονιστείς και από εχθρό να το κάνεις σύμμαχο στην πορεία σου για την στεριά.
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες φορές μου έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι!Και βλέπω πεταλούδες πράσινες,κόκκινες ...και κίτρινες.Ε και;
Ανασυντάσσομαι και συνεχίζω με όσα έχουν έρθει από πάνω κάτω και από κάτω πάνω,με καρούμπαλα στο κεφάλι ,με έναν ουρανό που πρέπει να ξανασηκώσω και να βάλω στην θέση του .

Αυτό που πάντοτε προστατεύω είναι η ψυχή μου η οποία ευτυχώς είναι εκπαιδευμένη να ισορροπεί ,να αφουγκράζεται,να παλεύει και να αποδέχεται αυτά που δεν μπορεί να αλλάξει.
Τούμπα ! εδώ και ένα χρόνο η ζωή μου έχει έρθει τούμπα.Και εγώ το πρώτο που φρόντισα να κάνω είναι να τοποθετήσω τον ουρανό στην θέση που του αξίζει.


Ψηλά!Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να κοιτάζει ψηλά!ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ- ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ.

Το δεύτερο ήταν να δείξω στα παιδιά μου τα αστέρια ,

 
                                                                           τον ήλιο,




                                                                    ,το φεγγάρι
 και να τους δώσω να καταλάβουν ότι αυτά φέγγουν για όλους και είναι πάντα εκεί είτε τα βλέπουμε είτε όχι.
Και το τρίτο ήταν να φροντίσω να κοιτάζω τον ουρανό κάθε νύχτα και να τον ευχαριστώ που με άφησε να τον ξαναβάλω στην θέση του.
 
 
 
 
 
 
 

3 σχόλια:


  1. Αυτή είναι η στάση ζωής που αρμόζει.
    Υποκλίνομαι.......!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εχω γινει ένα με αυτά που γραφεις ακριβώς έτσι πρεπει να είναι ο ανθρωπος...!! αυτό θα πεί πως η μαμά σου σου πέρασε αυτό που έπρεπε να μαθεις... (αλήθεια η Κικίτσα ειναι η μαμά σου;) τι μαμά΄!!!!!την καταλαβενω απόλυτα και όλα αυτα που γραφεις για εκεινη.. τα έχω περασει και εγώ... εκτός απο την απώλια του συζυγου.... ειμαστε σχεδόν συνομήλικες..χι.χι....αυτό ακριβώς ειναι η μαμα...!!!!!!!και αυτό ακριβως ειναι άνθρωπος!!!!!!! φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, η Κικίτσα είναι μαμά μου.Είναι μια γυναίκα απλή και συνάμα τόσο πολύπλοκη.Είμαι πολυ υπερήφανη για την μαμά μου όπως και για τον μπαμπά μου που θε ήθελα να του αφιερώσω μια ξεχωριστή ανάρτηση γιατί ήταν ξεχωριστός.Και οι δυο μου γονείς ήταν πολυ δοτικοί άνθρωποι που πολλές φορές με αυτοθυσία βοηθούσαν τους άλλους.Μπορεί να μην είχαν πανεπιστημιακά πτυχία και περγαμηνές αλλά πιστεύω οτι με μεγάλωσαν σωστά για να μπορώ να ισορροπω.Και τα δικά μου τα φιλιά.

      Διαγραφή