ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

Να σας παρουσιάσω το ...ΕΞΟΧΙΚΟ μας!

 

 

 

 

 

 

 

Έτσι επιλέγω να το βλέπω ! Σημασία δεν έχει τι βλέπεις αλλά τα μάτια που φοράς όταν το βλέπεις. Σπίτι σου είναι εκεί που χτυπάει η καρδιά σου ,εκεί που αισθάνεσαι ασφάλεια να τρυπώσεις μια δύσκολη μέρα.

 

 

Και δύσκολες μέρες περάσαμε πολλές. Πολλές και δύσκολες .Από εκείνες τις ημέρες που παρακαλάς να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις σε άλλον αιώνα ή που πιστεύεις ότι είσαι στην μέση ενός εφιάλτη και περιμένεις να φωνάξεις για να ξυπνήσεις.

 

 

 

Δένονται οι άνθρωποι,δένονται και ευθυγραμμίζουν το περπάτημα τους στον χρόνο.Κάποιοι δρόμοι διασταυρώνονται από το πουθενά σαν να ήταν γραμμένο από κάποια μοίρα να βρεθούν στον χάρτη.

Οι στιγμές που ζήσαμε σε αυτό το μέρος είναι από αυτές που όταν σου έρχονται στο μυαλό θέλεις να πατήσεις delete και να τις διαγράψεις αλλά κάτι σαν να σου κρατάει το χέρι για να μην το κάνεις ,σαν να σε προστατεύει από την λήθη. Γιατί ο άνθρωπος καθορίζεται από αυτές τις ημέρες , μαθαίνει να σέβεται το παρελθόν του ,να αξιολογεί το παρόν του και να απαλλάσεται από το βάρος της αγωνίας που το μέλλον του φορτώνει. Μέλλον δεν υπάρχει .Το μέλλον είναι η στιγμή που κάθεται ακριβώς στην προηγούμενη θέση από το παρόν.

 

 Υπάρχουν μέρες που όταν περπατάω μόνη  φέρνω αυτές τισ στιγμές στον νου για να μην μπορέσω ποτέ να ξεχάσω όσους στάθηκαν πιστοί ''σύντροφοι'' στην περιπέτειά μας και δικαίως καταχωρήθηκαν στην καρδιά μας στην θέση των δικών μας ανθρώπων. Η ευγνωμοσύνη είναι από τις λίγες αρετές που ξεθωριάζει με τον χρόνο .Και εγώ δεν θέλω να ξεθωριάσει.

 

Θέλω να κρατήσω ανεξίτηλα στην μνήμη μου και στην καρδιά μου τα πρόσωπα των ανθρώπων που κράτησαν τρυφερά το χέρι του Οδυσσέα ,που του χάιδεψαν το μέτωπο,του ψιθύρισαν μια τρυφερή κουβέντα , ανακούφισαν τον πόνο του και τον συντρόφευσαν σιωπηλά και ακούραστα.

 

 

Το τμήμα αυτό έχει την μεγαλοπρέπεια που αποπνέεται όταν ο άνθρωπος επιβάλλεται στον χώρο που κινείται .Τα σπίτια και οι οικογένειες δεν έχουν να κάνουν  με το σημείο που ορίζονται αλλά από τα πρόσωπα που τα σημαδεύουν και τα προσδιορίζουν.

 

 

 Οι άνθρωποι αυτοί είναι η εντατική και όχι ο χώρος και η ταμπέλα που τον ακολουθεί.Είναι τύχη να γνωρίσεις τέτοιους ανθρώπους και κάποιες φορές αναρωτιέμαι ποια πορεία θα είχε ακολουθήσει η ιστορία μας αν από συνωμοσία της στιγμής ή της λάθος απάντησης είχαμε βρεθεί κάπου αλλού.

 

Και όπως στα παραμύθια υπάρχει η νονά νεράιδα της Σταχτοπούτας κάπως έτσι και στο δικό μας παραμύθι υπάρχουν τρεις νονές νεράιδες που δικαιώνουν την συμβολή της νεράιδας στην εξέλιξη των παραμυθιών. Για να είμαι ειλικρινής και όσο και να είμαι δυσάρεστη σε υποψιασμένες συνειδήσεις, από τύποις νονούς και νονές  πιο πραγματικές και αληθινές φαίνονται να είναι οι νονές νεράιδες των παραμυθιών.ΕΥΤΥΧΩΣ!