ΨΥΧΗ... ΒΑΘΙΑ...

Και η ψυχή αισθάνθηκε αδικημένη γιατί δεν είχε υπόσταση ,παρουσία ,τρόπο για να μπορεί ο άλλος να την βλέπει ,να πείθεται για την ύπαρξή της. Σε μία από τις ελεύθερες πτήσεις της ,στο μέρος που συχνάζει όταν δραπετεύει μέσα από τα όνειρα ,συνάντησε τον Θεό και του ψιθύρισε ταπεινά το παράπονό της:
 ''Κύριε ,όταν έπλασες τον άνθρωπο έδωσες σε κάθε όργανό του την θέση που έπρεπε.Το έκανες ορατό και ανιχνεύσιμο και συντόνισες το ένα με το άλλο έτσι ώστε να απαιτείται η συνεργασία μεταξύ τους και να μην υπάρχει κάποιο από αυτά που να είναι εγωιστικό και υπεροπτικό.Εμένα ,κύριε ,με έκρυψες βαθιά ,με έκανες αόρατη και για αυτό τον λόγο αμφισβητήσιμη. Ακόμη και να ανοίξεις το σώμα κάποιου δεν θα μπορέσεις να με δεις γιατί είμαι άυλη. Με έπλασες έτσι που να μην έχω καν συγκεκριμένο σημείο αναφοράς ,θέσης. Δεν έχω συγκεκριμένο σχήμα μα ούτε και κατασκευή και δεν μπορεί κάποιος να δει την ομορφιά μου ή την ασχήμια μου.''

Ο Θεός παρακολούθησε με τρυφερότητα το παράπονο της Ψυχής και κατάλαβε ότι κάτι του είχε ξεφύγει. Είχε δώσει τόσο ξεχωριστή θέση στην ψυχή και συνάμα τόσο προνομιούχα που της είχε χαρίσει ανθρώπινο σώμα να κατοικεί και  το δικαίωμα να μπορεί να ταξιδεύει και έξω από τον Παράδεισο.Την είχε κάνει άφθαρτη και αιώνια αλλά αόρατη για να μην μπορεί κανείς να την παγιδεύει και της χάρισε την ελευθερία να επιλέγει και  να δημιουργεί η ίδια την μορφή της αλλά και να μπορεί να  την αλλάζει κατά το δοκούν.Και αποφάσισε να επανορθώσει την μικρή αυτή ''αδικία''

''Το παράπονό σου είναι δίκαιο ''είπε ο Κύριος ''και για αυτό θα σου δώσω την δυνατότητα να φαίνεται η ύπαρξή σου μέσα από κάποιο άλλο όργανο του σώματος. Εσύ θα κατοικείς στα μάτια,για να μπορείς να βλέπεις,να κοιτάς,να αποτυπώνεις την ζωή.

 Θα είσαι ορατή αλλά σε αυτό θα παραφυλάει ο κίνδυνος να φαίνονται τόσο οι μύχιες σκέψεις σου όσο η ομορφιά αλλά και η ασχήμια σου,η καλοσύνη αλλά και η κακία σου. Θα μπορούν να σε βλέπουν και να σε διαβάζουν μόνο οι υποψιασμένοι, αυτοί που πιστεύουν ούτως ή άλλως στην ύπαρξή σου .Οι υπόλοιποι θα παρερμηνεύουν την όψη σου  αλλά και τα συστατικά σου. Στα μάτια θα καθρεφτίζεται κάθε συναίσθημά σου όπως η απελπισία σου,ο φθόνος σου,ο δόλος

 αλλά και η καθαρότητα σου,η αγάπη και το δόσιμό σου .Αρκεί κάποιος να κοιτάξει τα μάτια και θα μπορεί να σε διαβάσει σαν βιβλίο που χάνεσαι στις γραμμές του και δεν μπορείς να σταματήσεις το διάβασμα.

''Τα μάτια,τα μάτια σου ταιριάζουν.Το στόμα πολλές φορές είναι ψεύτης ,φαφλατάς και απατεωνίσκος και μπορεί να συνωμοτεί με την δυσμορφία. Τον πείθεις εύκολα να κουκουλώσει τα κακώς κείμενα και να διαστρεβλώσει όσα φαίνονται. Η μύτη πάλι είναι εγωίστρια και μονότονη. Το μόνο που ασχολείται είναι το καθήκον της να αναπνέει και να ικανοποιείται με τις μυρωδιές.Τα αυτιά είναι αθώα .Ακούνε αλλά δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια και για αυτό εξαπατώνται εύκολα.
Τα μάτια,τα μάτια λοιπόν, Ψυχή, είναι αυτά που σου ταιριάζουν,που σου πρέπουν .Με αυτά θα βλέπεις τον κόσμο και ας είσαι εγκλωβισμένη στο σώμα . Θα μπορείς να ταξιδεύεις και να διαβάζεις και τις ψυχές όσων βλέπεις .Τα μάτια θα γίνουν το στόμα σου,η μιλιά σου. Eσύ θα λειτουργείς ανεξάρτητη από τα άλλα όργανα και έτσι θα μπορείς να παραμένεις υγιής όταν αυτά νοσούν και φθείρονται αλλά μπορεί και να νοσείς ακόμη και αν αυτά είναι υγιή.''
Η ψυχή αναλογίστηκε αυτά που της είπε ο Κύριος και αισθάνθηκε δικαιωμένη και προνομιούχα.
''Τα μάτια ...θα μπορώ να βλέπω και να με βλέπουν , θα είμαι ανεξάρτητη, επιλογή και όχι από πριν καθορισμένη'' Και φτερούγισε αγέρωχη ψηλά εκεί που συχνάζει...