Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ







Σαν κάτι να αχνοφαίνεται ότι ανατέλει εκεί κάτω βαθειά στον ορίζοντα που κοιτάζω.
Ορίζοντας μιά λέξη που χρωματίζεται από την απεραντοσύνη της.

Όταν έχεις ορίζοντα,έχεις προοπτική,έχεις ελπίδα.Τρέφεσαι από το όραμα να φτάσεις κάπου, εκεί στο σταθερό  σημείο που σου υπόσχεται να ξαποστάσεις,να ξαναγεννηθείς με  την ανατολή του και να γαληνέψεις με την δύση του.Τι χρώμα γυαλιά πρέπει να φορέσεις για να δεις το ορίζοντα στην ζωή σου ; Εκεί που κάτι φεύγει ξεπροβάλει στον ορίζοντα κάτι νέο που ακολουθεί τον κύκλο.
 Δεν θα άντεχα να ζω μια ζωή χωρίς ορίζοντα ,χωρίς προοπτική, χωρίς να περιμένω το ΘΑΥΜΑ να εμφανιστεί παρέα με το  χάραμα του ήλιου, με το ξημέρωμα. Μερικές φορές μοιάζει να έρχεται κατάκοπο και να ψάχνει να κουρνιάσει στην γωνιά σου όπως αναζητά ο ξενύχτης το στρώμα του για να ξαποστάσει.
Η ξαδέρφη μου η Τατιάνα μου έγραψε κάτι πραγματικά σωστό'' το Θαύμα είναι πάντα εδώ, μα δεν φοράμε τα γυαλιά μας πάντα...''Πόσο δίκιο έχει! Γυαλιά ,αυτή είναι η λέξη κλειδί .Οι άνθρωποι πάσχουμε από πρεσβυωπία . Αγναντεύουμε από μακρυά τον ορίζοντα και όταν τελικά βρισκόμαστε εκεί δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι φτάσαμε παρά μόνο όταν βάλουμε τα γυαλιά μας.
Τι είναι θαύμα ;  Μα η ρωγμή στην πραγματικότητα , η ανατροπή, τα γυαλιά που ψάχνουμε γύρω γύρω ενώ τα φοράμε.Τα θαύμα δεν σταθμίζεται και δεν ανήκει στα  μετρήσιμα μεγέθη. Διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο , από το ζευγάρι μάτια που το φοράνε στις κόρες τους.Το θαύμα λοιπόν έρχεται όταν η ψυχή είναι έτοιμη να το καλοδεχθεί ακόμη και αν δεν είναι αυτό που περιμένει. Πολλές φορές το θαύμα απογοητεύει στην πρώτη εμφανισή του ,μπορεί και να διακρίνεις μια δυσμορφία  στην όψη του .Άλλες φορές  φαντάζει αποκρουστικό μέχρι να αποκαλυφθεί το μεγαλείο του.Το θαύμα κουρνιάζει στα σκοτάδια σου ,στους λασπωμένους δρόμους σου  και σε περιμένει να το αναζητήσεις εσύ  γιατί ο προορισμός του είναι να φέρει στην ζωή σου αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι και όχι αυτό που ζητάς. Η Θεία Πρόνοια και το Θαύμα χορεύουν με το ανέφικτο  .Στροβιλίζονται ανάμεσα στους ανθρώπους και χαρίζονται σε αυτόν που μπορεί να τα δει.

Φοράω λοιπόν αυτά τα γυαλιά τα ραγισμένα ,τα φθαρμένα από την πολύ συχνή τους χρήση και βλέπω μπροστά μου τον ορίζοντα και το θαύμα που ξεπροβάλει δειλά σαν να γνωρίζει ότι αν φανεί απότομα μπροστά μου θα τρομάξω ,θα το αμφισβητήσω.Φοράω τα γυαλιά μου και το αναγνωρίζω μέσα στην ζωή μου κάθε φορά με διαφορετική αμφίεση ,διαφορετική όψη.
Κοιτάζω πίσω από τα γυαλιά μου τον Οδυσσέα και βλέπω το θαύμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του που παρά την ταλαιπωρία του παραμένει αγγελικό, όμορφο ίσως μάλιστα και με μία υποψία από πρόσωπο θριαμβευτή.Τον κοιτάζω και διαπιστώνω το θαύμα της ανθρώπινης θέλησης να πάει κόντρα στον παλιόκαιρο που του επιφυλάσσει το ταξίδι του.Ο Οδυσσέας έχει μάτια ταξιδευτή ,περιπλανητή .Ανοίγει πανιά και σαλπάρει ,βλέπει όσα δεν φαίνονται με γυμνό μάτι αλλά με γεμάτη ψυχή.

Η ζωή μου όλη είναι μια προσπάθεια να εντοπίσω τα αναρίθμητα θαύματα  που καιροφυλακτούν να αποκαλυφθούν στον κατάλληλο χώρο και χρόνο .Έρχονται χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες.Τα θαύματα είναι αθόρυβα και ταπεινά και λειτουργούν με την δική τους λογική και νομοτέλεια.
Εκεί,εκεί στο ξέφωτο βλέπω τον ορίζοντα να ξεδιπλώνει αργά το επόμενο θαύμα που θα έρθει. 

1 σχόλιο:

  1. Αξίζει η Ζωή για όλα όσα σου δίνει, για όσα σε συγκλονίζουν, όσα φέρνουν Συγκίνηση και φέρνουν ορμητικά νερά στο υπέδαφος της Ψυχής σου. Αξίζει και για όλα τα Μαθήματα που χωρίς αυτά δεν θα δάκρυζες ούτε από Πόνο μα ούτε κι από Χαρά! Σου εύχομαι να φθάνεις -έστω κι να είναι δια του πόνου- πάντα στη Χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή