Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

VIVA LA REVOLUTION ;









ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ







 Έχεις σκεφτεί ποτέ τι σημαίνει επανάσταση για εσένα; Πόσες επαναστάσεις σε έχει αξιώσει η ψυχή σου να κάνεις σε αυτό σου το ταξίδι;  Γιατί οι μεγάλες επαναστάσεις στήνονται από την ψυχή ,από μία πρώτη  σπίθα που φωλιάζει δειλά μέσα της μέχρι να εκτοξευθεί στην καρδιά και να την κάνει πρωτοστάτη. Το σημείο εκκίνησης στις'' μικρές ''ή τις ''μεγάλες ''επαναστάσεις , η αφετηρία δεν μπορεί να είναι ποτέ το μυαλό γιατί το μυαλό και η λογική σε προτρέπουν στο προσωπικό συμφέρον ή όφελος .Το μυαλό  μπορεί μόνο να χαράζει στρατηγικές .Προσηλώνεται στην νίκη  και έχει στόχο μόνο αυτήν ,την ικανοποίηση ότι επιτεύχθηκε ο στόχος.
Επανάσταση σημαίνει ξεβόλεμα  , ανατροπή των δεδομένων και ικανότητα να μπορείς να ξανασταθείς όρθιος .Επανάσταση σημαίνει να μπορείς να πηγαίνεις κόντρα στα δεδομένα και στα προγνωστικά ,να μην σου καίγεται καρφί για την νίκη ή την ήττα ,να φοράς το άρωμα το αγώνα κατάσαρκα και να συγχρωτίζεσαι με την ελπίδα.
Σε πόσες από αυτές τις δήθεν επαναστάσεις τα μέσα αγιάζουν τον σκοπό και όχι το αντίθετο; Πόσοι από τους επαναστάτες με αιτία μπορούν να ξεβολέψουν τον εαυτό τους στην καθημερινότητά τους; να επωμιστούν το βάρος ή τις συνέπειες των πράξεων και των αποφάσεών τους και να συνεχίζουν να ζούνε  χωρίς κατάθλιψη και να στήσουν νέο σκηνικό στην ζωή τους.
Ξέρεις τι είναι για εμένα επανάσταση;

Να αποφασίσω να φροντίζω με μεγάλη επιδεξιότητα ένα παιδί  που δεν μπορεί να μου δώσει την αυτοικανοποίηση ή επιβεβαίωση ότι είμαι άξια. Δεν θα υπερηφανευτώ ποτέ για τους βαθμούς του ,για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο, για την δουλειά του, για την οικογένειά του, δεν θα το συγκρίνω ποτέ με άλλες μαμάδες .Μου είναι τόσο ανούσια όλα αυτά! Και ευτυχώς έχω απαλλάξει και τα υπόλοιπα παιδιά μου από την δυστυχία να καρπώνομαι εγώ τα εύσημα. Όταν ο γονιός χρειάζεται το παιδί του για να αυτοπροσδιοριστεί και να καταξιωθεί , όταν το κυκλοφορεί όπως την αρκούδα ο αρκουδιάρης με στόχο την επίδειξη , όταν η προσφορά προς το παιδί του στρέφεται γύρω από τα υλικά που μπορεί να του παρέχει τότε το καθεστώς της δυστυχίας έχει εγκατασταθεί μόνιμα.

 


Έχουμε μάθει να φωνάζουμε ,να διαμαρτυρόμαστε ,να ''αγωνιζόμαστε'' από τον καναπέ μας Έχουμε μάθει να ''βοηθάμε ''από τον καναπέ μας και να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι προσφέρουμε και ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη από αυτό γιατί για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξεις ΕΣΥ ο ίδιος ενώ ΕΣΥ πιστεύεις ότι είσαι ο...εντάξει ,φιλάνθρωπος ,αλτρουιστής ,βοηθός των αναξιοπαθούντων...και όλα αυτά που πιστεύεις για τον εαυτό σου! Πιστεύεις ότι βοηθάς με το να χρηματοδοτείς ....Αλήθεια πόσο μπορείς να αισθάνεσαι ήσυχος με την μηνιαία σου συνδρομή σε διεθνής οργανισμούς και την στήριξη παιδιών του τρίτου κόσμου για παράδειγμα όταν τα παιδιά στην δική σου χώρα υποφέρουν! Πόσο επαναστάτη σε κάνει το χρήμα ,γενικότερα ,να αισθάνεσαι όταν ξέρεις ότι υπάρχουν εγκαταλελειμένα παιδιά στα νοσοκομεία, σε ιδρύματα που δεν χρειάζονται την οικονομική σου συνδρομή αλλά λίγο από τον ελεύθερο σου χρόνο ίσως ,μια αγκαλιά ,ένα χάδι ,ένα παραμύθι ...Πόσο εύκολο σου είναι να μην κρυφτείς πίσω από μια επιταγή και να στηρίξεις ηθικά και πρακτικά τους ανθρώπους που χρειάζονται την βοήθειά σου .Όποιος θέλει να είναι επαναστάτης σε οποιοδήποτε τομέα την επανάσταση την φέρνει πρώτα στην καρδιά του ,στο σπίτι του και μετά απαιτεί από την κοινωνία να αλλάξει .Ο επαναστάτης αποτελεί εκείνος πρώτος το παράδειγμα ,αφιερώνει εκείνος πρώτος χρόνο στην επανάστασή του όχι με λόγια μεγάλα και βαρύγδουπα αλλά με πράξεις ψυχής .
Επειδή λοιπόν τον τελευταίο καιρό έχω καταλάβει ότι οι μεγάλες επαναστάσεις γίνονται σταθερά ,αθόρυβα και κρύβονται επιμελώς στην αφάνεια τους  ,επειδή έχω βαρεθεί να ακούω μόνο κριτικές και φωνές χωρίς να έχουν κάτι ουσιαστικό στο ενεργητικό τους, επειδή βλέπω ανθρώπους που τους αρκεί να κατατάσσουν τον εαυτό τους στους επαναστάτες και στους ανθρωπιστές μόνο και μόνο μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης...θα σου πω αυτό
Όταν καταφέρεις να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να μην αποστρέφει το βλέμμα του όταν βλέπει άνθρωπο με πρόβλημα υγείας , όταν μπορέσεις να θυσιάσεις λίγο από τον προσωπικό ελεύθερο χρόνο σου μακρυά από τον εαυτό σου ,τον καφέ σου και την βόλτα στα μαγαζιά ,όταν μπορέσεις να κουβαλήσεις την θάλασσα σε κάποιον που δεν μπορεί να την φτάσει ,όταν κατεβάσεις ένα αστέρι από τον ουρανό και το χαρίσεις σε αυτόν που έχει σκοτάδια στην ζωή του , όταν σταματήσεις να αισθάνεσαι σημαντικός μόνο και μόνο επειδή φωνάζεις για τα δικαιώματα άλλων ή για τα συμβόλαια ανθρωπιάς που υπογράφεις με οργανισμούς ...ίσως τότε να καταλάβεις ότι η επανάσταση και η θυσία είναι συνώνυμα ουσιαστικά και θα συμπληρώσω αυτό που πάντα λέω ''ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ...ΤΙΠΟΤΑ ...'' ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ!''

 



 

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΣΟΦΙΑ ΕΠΟΙΗΣΕΝ



Και ο Κύριος καθώς ολοκλήρωνε τις ημέρες της δημιουργίας του ξανακοίταξε τα καλούπια ένα προς ένα. Αν και Θεός ήταν αποκαμωμένος με την δημιουργία του ανθρώπου, αποστολή  ιδιαιτέρως  απαιτητική και κουραστική γιατί έπρεπε να φτιάξει και αντίστοιχα μυαλά και ψυχές για να τους φορέσει.


Του φάνηκε πολύ άδικο να αποφασίζει Αυτός για το κάθε ένα καλούπι και έτσι φύσηξε μέσα στο καθένα πνοή για να μπορούν να γίνουν κατ 'εικόνα και καθ'ομοίωσή  Του. Σε όλους δόθηκε η ευκαιρία της αλλαγής και το προνόμιο της επιλογής αλλά και το βαρύ φορτίο των συνεπειών της ελεύθερης βούλησης τους .Επίπονη  που είναι η Ελευθερία όταν την κοιτάς
κατάματα και πρέπει να αγκαλιάσεις τα λάθη που έκανες στο όνομά της και να μπορέσεις να καταλάβεις ότι ήταν λάθη . Η  Ελευθερία έχει ασαφή ορισμό όπως και το αυτονόητο και δύσκολα μπορεί ο άνθρωπος να έχει μία καθαρή και διαυγή ματιά.
Οι άνθρωποι δεν σταματάνε ποτέ να με εκπλήσσουν. Μερικές φορές  τα καλούπια των ανθρώπων που συναντάω με κάνουν να αναρωτιέμαι για το νόημα της δημιουργίας τους και εκεί που κάθομαι και μονολογώ δίνω ελαφρυντικά στον εαυτό μου λέγοντας ότι αφού Αυτός που είναι Θεός αποφάσισε να μην σπάσει το καλούπι και να το διαιωνίσει τότε σκέψου εγώ που είμαι άνθρωπος .
Πολύ χύμα η κοινωνία μας και δεν μου ταιριάζει καθόλου .Ακούω μόνιμα την σαχλές δικαιολογίες ότι τύπου ''εγώ έτσι είμαι, εμείς τέτοιοι τύποι είμαστε ''δεν είναι στα αυτονόητά μου'' ''δεν είμαι υποχρεωμένος'' ''ο κάθε ένας πρέπει να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί '' ...και πλήθος άλλες μπούρδες γιατί μέσα από αυτά προσπαθούν να ντύσουν την ανεπάρκειά τους με στολή ελευθερίας.
Μου έρχεται να τους πω πόσο δεν με νοιάζει η ελευθερία τους, τα αυτονόητά τους , η ευχαρίστησή τους ,η αγάπη τους που μένει και ξεχειμωνιάζει στα λόγια τους και στους τίτλους τους . Μου έρχεται να τους πω να μην με πολυσκοτίζουν  με τις φιλελεύθερες τους απόψεις που προσπαθούν να κάνουν τον άλλον να φανεί ένοχος ή μη φυσιολογικός γιατί για εμένα ο κόσμος έχει συγκεκριμένες αξίες στις οποίες χτίστηκε επάνω και βασίστηκε η έννοια της υπέρβασης ,της θυσίας και της αξιοπρέπειας όπως αυτές της ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ,ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ,ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ,ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗΣ,ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ που κάνουν την Ελευθερία τους να υπολείπεται του ορισμού της.
Έχουμε καταντήσει να θεωρούμε ''κακό'' μόνο αυτό που επιφέρει την ποινή φυλάκισης, που τρέχει δακτυλοδεικτούμενο να κρυφτεί  ,που βγαίνει στο φως ως ποινικά κολάσιμο. Τι γίνεται με όσα είναι ηθικά και ανθρωπιστικά κολάσιμα και παραμένουν μασκαρεμένα πίσω από τα Σ'ΑΓΑΠΩ και τα σε ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ.
Δεν με ενδιαφέρει πόσα δισεκατομμύρια έχουν περάσει από αυτόν τον κόσμο, δεν με νοιάζει πόσα είδη ανθρώπων υπάρχουν και αν είναι φυσιολογικά ή όχι και δεν μπορούν να μου ανατρέψουν τις αξίες που εγώ αγκάλιασα και αποφάσισα να βαδίσω στην ζωή μου. Δεν με ενδιαφέρουν όσοι από μόνοι τους χρίστηκαν οι '' καταφρονεμένοι'' και ''αδικημένοι ''της ζωής και προσπαθούν να μου προκαλέσουν τον οίκτο και όχι την αγάπη.

Ο Οδυσσέας για εμένα είναι ένα από τα ομορφότερα καλούπια που έφτιαξε ο Κύριος γιατί εμπνέει στους γύρω του αξίες και ιδανικά που σε τιμάνε σαν άνθρωπο, γιατί προκαλεί την αγάπη χωρίς την μιζέρια της κλάψας ,γιατί μπορεί και υπομένει σταυρούς μεγαλύτερους από το μέγεθός του αγόγγυστα ,γιατί δίνει μαθήματα δύναμης και επιμονής σε όσους είναι γύρω του. Σαν τον Οδυσσέα υπάρχουν πολλοί ''Οδυσσέες'' που μέσα από το ταξίδι προς την Ιθάκη τους βρίσκουν τον προορισμό τους όσοι έχουν την ευλογία να τους γνωρίζουν.
Και ο Θεός ξανακοίταξε τα καλούπια ένα προς ένα και αποφάσισε να τα θωρακίσει με την μνήμη και να τους δώσει το προνόμιο να μην σπάνε όσο παραμένουν ζωντανά με αγάπη  στην μνήμη των γύρω τους.
Τελικά ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΣΟΦΙΑ ΕΠΟΙΗΣΕΝ
 
 
 
 
 
 

Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ



Ζω σε παράλληλα σύμπαντα. Σαν παραφωνία σε έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνω.  Δεν ξέρω πια που ανήκω ,αν είμαι μέρος αυτής της διάστασης

 ή αν τυχαία βρέθηκα εδώ λαθρεπιβάτης  μέσα στην κοιλιά της μάνας μου από έναν κόσμο στον οποίο σιγά ,σιγά φαίνεται να επιστρέφω.
Είναι αστείο να μην ανήκεις κάπου συγκεκριμένα. Έχει την πλάκα του γιατί εντυπωσιάζεσαι από αυτό που βλέπεις σαν εξωτερικός παρατηρητής του εαυτού σου. Είναι όμορφο να μην ανήκεις κάπου γιατί δεν αιχμαλωτίζεσαι στα στεγανά του και καταλαβαίνεις ότι η μονοτονία  και ο ορισμός ή ο προσδιορισμός είναι οι βασικές αιτία που ο άνθρωπος πέφτει σε κατάθλιψη.
Στα παιδιά μου πάντα έπλαθα παραμύθια και τους έλεγα. Προσπαθούσα να τρυπώσω στον μαγικό κόσμο της παιδικότητάς τους και να γευτώ μια  αθωότητα που σταδιακά η ζωή σε κάνει να εγκαταλείπεις ,να ξεχνάς. Ίσως να μην απογαλακτίστηκα ποτέ από τα όμορφα και γεμάτα παιδικά μου χρόνια. Κάθε φορά λοιπόν μεταμορφωνόμουνα σε μάγισσα ,εξωγήινη, νεράιδα, πριγκίπισσα...και έριχνα γέλιο. Ακόμη και τώρα στα μεν μικρότερα παιδιά μου πλάθω σενάρια και τα μεταμορφώνω σε ιππότες , βασιλιάδες, σούπερ ήρωες και τα μεγαλύτερα χασκογελάνε με την σοβαρότητα που τους εκθέτω τα επιχειρήματα ότι είμαι παιδί indigo ,αν και  όχι γεννημένη το '83 όπως θα το ήθελα πολύ να είμαι.
Μέσα σε δύο χρόνια έχω εξελιχθεί απίστευτα. Έχω αναπτύξει δυνάμεις ,ταλέντα ,ικανότητες που δεν φανταζόμουν ποτέ ότι τις είχα. Μερικές φορές τρομοκρατούμε με τον εαυτό μου γιατί βλέπω ότι λειτουργεί με ζωώδη ένστικτα .Το ένστικτο της επιβίωσης  και της προστασίας με έχει κάνει να γίνομαι λέαινα, τίγρης γρήγορη στις αντιδράσεις ,στην εκτέλεση αποστολών και έτοιμη να εξολοθρεύσω όποιον αισθάνομαι ότι δεν σέβεται εμένα και αυτούς που αγαπώ.

Πέφτω να κοιμηθώ και τα μάτια μου και τα αυτιά μου είναι σε εγρήγορση αν και κοιμισμένη.

Ίσως και να βγαίνω από το σώμα μου και να μην το έχω καταλάβει. Μπορώ και βλέπω πίσω από την εικόνα ,ακούω αυτά που γράφει το συννεφάκι πάνω από το κεφάλι τους όταν μου μιλάνε, διαβάζω μύχιες σκέψεις ,εντοπίζω αρνητική ενέργεια και αυθάδεις σκέψεις που βρίσκονται καλά κρυμμένες πίσω από γλυκανάλατα φιλιά και τυπικά σχόλια.
Μερικές φορές σοκάρομαι γιατί βλέπω ανθρώπους που αλλοιώνονται με την πάροδο του χρόνου σαν να βγαίνει όλη η μαυρίλα που έτρεφαν στην ψυχή τους όλα αυτά τα χρόνια και καταβροχθίζει τους ίδιους. Όλοι οι άνθρωποι μεταμορφωνόμαστε σε  κάποιο μυθικό πλάσμα όσο περνούν τα χρόνια. Είναι το πλάσμα που φροντίσαμε να τραφεί μέσα μας. Ρίξε μια ματιά γύρω σου! Θα δεις



 μονόκερους


αγγέλους,
νεράιδες ,

γοργόνες , 
 
Κενταύρους,
 
μάγισσες καλές και κακές , αερικά ,δαίμονες, μέδουσες ,λυκανθρώπους ..
.Είναι συγκλονιστική εμπειρία!
 
Δεν ξέρω που μπορεί να ανήκω εγώ και για να πω την αλήθεια δεν με πολυενδιαφέρει. Ίσως και να είμαι κατηγορία από μόνη μου.  Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε όλη την ζωή μου μέχρι τώρα παλεύω με θεριά ,με δαίμονες φανερούς και από αυτούς που μένουν αφανέρωτοι και φωλιάζουν στις ψυχές κάποιων ανθρώπων. Ίσως και να είμαι και εγώ ένας εγωιστικός δαίμονας. Πλέον δεν με τρομάζει τίποτα. Ούτε και ο θάνατος! Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό αλλά μου έχει δώσει μία ποιότητα ζωής που νομίζω ότι με αποζημιώνει.

Αυτός ο κόσμος ρυθμίζεται από την λογική και το προφανές. Ο  δικός μου μυθικός  κόσμος δεν έχει συντεταγμένες .Ορίζεται από την  καρδιά, το αόρατο ,τις  φωνές που τριβελίζουν τα αυτιά μου σαν μια σύγχρονη ΖΑΝ ΝΤ' ΑΡΚ .Οι φωνές που ψιθυρίζουν αδιάκοπα στο αυτί μου ''ΖΗΣΕ,ΠΕΣΕ ΜΕ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΤΟ ΑΓΩΝΑ''
Στο δικό μου μυθικό  βασίλειο κυκλοφορεί  ελεύθερη η αγάπη .Μία αγάπη απλή ,ανεπιτήδευτη ,πρωτόγονη που όμως γεμίζει τις ψυχές μας και είναι  αυτή  που γίνεται ασπίδα ενάντια σε όσους παραπαίουν στα σκοτάδια τους.
Τελικά είναι ευλογία να μπορείς να μην ανήκεις!