Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

Η ΑΓΑΠΗ ΑΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ; Ή ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΠΟΤΕ;


Βρίσκομαι σε μια ηλικία με το δικό της άρωμα και γεύση.Η αλήθεια είναι ότι σοκάρεσαι βλέποντας τον εαυτό σου στην θέση που έβλεπες την μαμά σου αρκετά χρόνια πριν ,τότε που νόμιζες ότι εσύ θα παραμείνεις νέος για πάντα ,ένας νέος DORIAN GREYκαι ότι έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου να ζήσεις .Ξαφνικά ξυπνάς και αυτό που βλέπεις είναι να έχεις ζήσει μεγάλο μέρος της ζωής σου, να έχεις βιώσει καταστάσεις όμορφες αλλά και καταστάσεις που σε έχουν στιγματίσει και να παλεύεις να ισορροπήσεις και να εξισορροπήσεις αυτά που κέρδισες σε σχέση με τις απώλειες σου.
Όλοι έχουμε απώλειες καθώς τα χρόνια περνούν .Είναι αναπόφευκτο! και είναι τραγικό να μην μπορείς να συνειδητοποιήσεις  ότι τις παράπλευρες απώλειες στην εμφάνιση σου ή σε αυτά που δεν έζησες δεν μπορείς να τα αναπληρώσεις. Δν μπορείς να τα ζήσεις ετεροχρονισμένα γιατί αν αυτό συμβεί πέφτεις σε λάθη ,σε μικρά ή μεγάλα ατοπήματα που πολλές φορές συμπαρασύρουν και τους  γύρω σου οι οποίοι με την σειρά τους και άδικα συχνά πυκνά πληρώνουν και τις πολεμικές αποζημιώσεις.


Ρίχνω μια ματιά γύρω μου και παρατηρώ ανθρώπους κάπου λίγο πριν ή μετά την ηλικία μου να διαλύουν τις οικογένειες τους και να τραβάνε διαφορετικούς δρόμους. Κάπου εκεί στο κομβικό σημείο που τα παιδιά έχουν ''μεγαλώσει'', που κυρίως ο άντρας αναζητά νεώτερη γυναίκα για να επιβεβαιωθεί εκεί που η γυναίκα έχει φτάσει σε αυτό που νομίζει  ότι είναι τα όριά της και προσπαθεί να ζήσει όσα νομίζει ότι είχε δικαίωμα ή ότι δεν τις πρόσφερε ο σύζυγος κ.τ.λ κ.τ.λ . Αδιέξοδο !Τραβάς ένα μεγάλο Χ στο παρελθόν και τον κοινό σου βίο ,μαζεύεις τα συμπράγκαλά σου και την κάνεις για την ξένη αγκαλιά .Το τρίτο πρόσωπο ; Πάντα υπάρχει χώρος και για αυτό  όταν επιτρέψεις στον εαυατό σου να το ψάξει ή όταν θεωρείς τον εαυτό σου αδικημένο . Είναι συνήθως νεώτερο ,άκαφτο άφθαρτο μα  πολύ συχνά υποδεέστερο από αυτό που έχεις. Απλά δεν το συνειδητοποιείς. Δυστυχώς όταν το συνειδητοποιήσεις είναι αργά.Βάζεις την ουρά στα σκέλια και επιστρέφεις γιατί η θεωρία από την πράξη απέχουν παρα σάγγας .Τότε αξιολογείς διαφορετικά τον άνθρωπό σου και όταν έρθει η στιγμή που σε σουτάρει ο καινούριος με συνοπτικές διδικασίες ,βλέπεις ότι στην ζωή ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει τόσο πιο πολύ έχει ανάγκη την συντροφικότητα και την οικειότητα και ότι η νέα αρχή συμβαίνει μόνο στα παραμύθια ή στις κινηματογραφικές ταινίες.
Περιπτώσεις διαλυμένων γάμων φτάνουν στα αυτιά μου καθημερινά. Ίσως εγώ να είμαι υπερβολικά αυστηρή και απόλυτη σαν άνθρωπος ,ίσως να σοκάρομαι γιατί κάτι τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ στο πίσω μέρος του μυαλού μου στον γάμο μου και να με φοβίζει η προοπτική αλλά θεωρώ ότι ο άνθρωπος πρέπει να σέβεται και να υποστηρίζει τις επιλογές που έχει κάνει στην ζωή του και να μάθει να εκτιμά αυτά που του έχει  δοθεί  ή που έχει κατακτήσει.
Είναι αναξιοπρέπεια και ρεντικολιά να φτάνεις εκεί κάπου στα 45+ και να θυμηθείς ότι ο άνθρωπός σου δεν ήταν αυτός που επιθυμούσες ή ότι έχουν αλλάξει τα γούστα σου ή ότι θέλεις να δοκιμάσεις και με κάποιον άλλο .Οι σχέσεις δεν είναι σπίτι που νοικιάζεις και όποτε θέλεις το ξενοικιάζεις και μένεις αλλού. Δεν έχεις δικαίωμα να ''υποθηκεύσεις''την ζωή του συντρόφου σου για όλα αυτά τα χρόνια και μετά να του την διαλύεις .

Τα γεγονότα στην ζωή μας παίρνουν την διάσταση που τους δίνουμε αναλόγως με την περίοδο που μας συμβαίνουν .Πολλές φορές ο άνθρωπος γίνεται τυφλός για να μοιάσει στον έρωτα .Γιατί όλοι οι άνθρωποι αναζητούν τον έρωτα ,το ιδανικό ,αυτό που δεν έχει φθαρεί από την καθημερινότητα και δεν έχει ρίζες στην πραγματικότητα .Τυφλώνεται ηθελημένα γιατί θέλει να γαντζωθεί από κάπου ,να καλύψει κάτι βαθύτερο, έναν πόνο ,μία απώλεια, ένα σκληρό παρελθόν ,μία κρίση προσωπικότητας ...και τότε τα εξιδανικεύει όλα μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι ο έρωτας είναι εφήμερος και πολλές φορές μάλιστα δεν είναι έρωτας ...τον έχεις βαφτίσει έρωτα για να δώσεις μια ονομασία στο αδιέξοδό σου .Ερμηνεύεις και παρερμηνεύεις λάθος πρόσωπα,κινήσεις ,λόγια γιατί είσαι απορροφημένος στο παραμύθι που θέλεις να ζήσεις .Μόνο που στα παραμύθια επιβάλλεται ένα happy end γιατί είναι παραμύθια και οι πρωταγωνιστές και ο έρωτας δεν έχουν  να αντιμετωπίσουν την καθημερινή φθορά,τα χρόνια που κυλάνε ,τις υποχρεώσεις που τρέχουν σαν παλαβές.Ο Έρωτας δυστυχώς δεν έχει ποτέ το happy end που περιμένεις ...δηλαδή να είσαι αιώνια ερωτευμένος...Ξεφουσκώνει σαν μπαλόνι και εσύ αδειάζεις ,αλλάζεις ,μιζεριάζεις γιατί ο έρωτας δεν είναι αγάπη για να μπορεί να αντέχει ,να πολεμάει ,να υπομένει ,να συντροφεύει και η αγάπη δεν μπορεί να προέλθει από έρωτα χωρίς να υπάρχουν κοινές εμπειρίες ,αγωνίες, παρελθόν βαρύ ή ελαφρύ για να μπορεί να βγει το ισοζύγιο στην μνήμη σου.


Και εκεί είναι που μπαίνει η Αγάπη με το Α κεφαλαίο να στέκεται σε δύο πόδια και μια μικρή συνδετική γραμμή για να διασφαλίζει την σταθερότητα . Αυτή η μικρή γραμμή ονομάζεται ΑΦΟΣΙΩΣΗ και είναι εξίσου σημαντική με την αγάπη .Ή αγάπη στηρίζεται στην αφοσίωση όσο μικρή και ασήμαντη να φαίνεται και πολλές φορές ζωγραφίζει τα πορτραίτα όσων την τιμούν και όσων την υποτιμούν. Η αφοσίωση έχει να κάνει με την πειθαρχία προς τον εαυτό σου και στις αξίες σου όταν κάτι πηγαίνει στραβά.  Στα ίσια όλοι είμαστε αφοσιωμένοι όμως η αφοσίωση έχει να κάνει με τις δύσκολες στιγμές ,τα ζόρια του άλλου, την ανάγκη του Έχει να κάνει με το χέρι που απλώνεται να σηκώσεις τον άλλο ακόμη και όταν το δικό σου χέρι είναι λαβωμένο, είναι η αγκαλιά που προσφέρεις στον άλλο ακόμη και όταν εσύ την αναζητάς απελπισμένα ,είναι ο σεβασμός σε αυτά που έχεις ζήσει με αυτόν τον άνθρωπο ακόμη και αν ήταν δύσκολα ή δυσάρεστα ,είναι το όχι στον εαυτό σου να αναζητήσει δικές του διεξόδους για να σωθεί .Η ΑΦΟΣΙΩΣΗ πάει χέρι χέρι με την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και με όλα εκείνα που σε κάνουν να ξεχωρίζεις από την ''μάκα'' από το φτηνό από το ποταπό. Έχει να κάνει με μια εσωτερική ευγένεια την ψυχής σου που δεν έχει να κάνει με την τυπικότητα του ''ευχαριστώ'' , ''παρακαλώ ''και μια συμπεριφορά προς τους άλλους για το τυπικό της υπόθεσης.


Τα τελευταία χρόνια έχω γίνει παρατηρητής ανθρώπων ,συμπεριφορών ,καταστάσεων και αυτό που έχω συνειδητοποιήσει είναι ότι πάντα υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι διαθέσιμοι,ίσως μάλιστα και υπερβολικά διαθέσιμοι που μπορούμε να μπλεχτούμε συναισθηματικά για να αυτοπροσδιοριστούμε,να αυτοεπιβεβαιωθούμε,να αισθανθούμε κάτι φρέσκο που θα μας ανανεώσει και θα μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα.Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαμε να επενδύσουμε συναισθηματικά με ό,τι έκβαση μπορεί να έχει μια τέτοια ιστορία το θέμα είναι να μην μπεις στην διαδικασία να ψάξεις ειδικά όταν έχεις οικογένεια,παιδιά και όχι σοβαρά και σημαντικά προβλήματα στην σχέση σου με τον άνθρωπό σου.
Η ποιότητα του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις επιλογές που κάνει και τον χρόνο που τις κάνει. Και εκεί είναι που μπαίνει η ΑΓΑΠΗ να ρίξει φως στα σκοτάδια του μυαλού. Πολλές φορές με ξεπερνάει η αδυναμία του ανθρώπου να επιβληθεί στον εαυτό του και στα ένστικτά του και νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι να κοιτάξεις το πρόσωπό σου στον καθρέφτη με ειλικρίνεια και να δεις αν αυτό που βλέπεις σου αρέσει και σε ικανοποιεί. Αν οχι άλλαξέ το όσο προλαβαίνεις . Αν σου αρέσει  πάλι τότε φρόντισε να είσαι εσύ ο πρώτος που θα σε φτύσει στην μούρη γιατί θα ακολουθήσουν και άλλοι .


Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν απ’ τη στιγμή που βρίσκουνε
μια θέση
στη ζωή των άλλων.
Ή
ένα θάνατο
για τη ζωή των άλλων…ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ