Κυριακή 10 Μαΐου 2015

ΟΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ



«Ἔστιν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας, μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ, χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδὼν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας, δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν»
 «κάθαρσιν» Είναι απαραίτητο ο θεατής να «καθαίρεται» από το άγχος και τις έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις που τον κατακλύζουν, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δράματος. Γι’ αυτό ο ήρωας θα πρέπει να διαλεχτεί με μεγάλη προσοχή, δεν πρέπει να είναι κακός και ανέντιμος, γιατί ο θεατής θεωρεί αναπόφευκτη την τιμωρία του και δεν συμπάσχει μαζί του. Δεν πρέπει να είναι αδιάβλητος και εξαίρετος γιατί ο θεατής οργίζεται με τους θεούς, όταν ο ήρωας δεινοπαθεί χωρίς να φταίει. Ο ήρωας, πρέπει να είναι σαν τον «Οιδίποδα», ο οποίος είναι ένας άνθρωπος με πολλές διακυμάνσεις στον χαρακτήρα του, είναι καλός, δίκαιος, θρασύς, καχύποπτος, ένας συνηθισμένος άνθρωπος.


και  ήρθε η ''κάθαρσις'' και το ξεκαθάρισμα  ,η κάλυψη ,η συγκάλυψη και οι αποκάλυψη .Ήρθαν και οι ''ουδέτεροι'',είδος από μόνο τους και φυσικά όχι είδος υπό εξαφάνιση !Δυστυχώς !Είναι από τα ανθεκτικά από αυτά που πάντα θα υπάρχουν γιατί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης στο συγκεκριμένο είδος  είναι υπέρ του δέοντος ανεπτυγμένο.
Όλοι γνωρίζουμε τουλάχιστον έναν'' ΟΥΔΕΤΕΡΟ'' στην ζωή μας  .Τους αναγνωρίζεις από το βλέμμα .Απαθές ,καθόλου συγκεκριμένο και καθόλου μα καθόλου  εστιασμένο.Δεν κοιτάζουν στα μάτια τον άλλον παρα μόνο όταν έχουν κάτι να ζητήσουν,να κερδίσουν...Δεν δίνουν ποτέ τίποτα γιατί ο εαυτός τους είναι ο άξονας του κόσμου τους.Δεν χαλαλίζουν τίποτα  και σε κανέναν!Δεν θα μπορούσαν να θυσιαστούν για κανέναν γιατί προφανώς δεν μπόρεσαν να αγαπήσουν ,να δοθούν ,να παραφρονήσουν ,να καταρρίψουν τα όρια τους και τις δυνάμεις τους.Οι ουδέτεροι είναι πάντα απόντες .Δεν έχουν επιστήθιους φίλους ,δεν έχουν σύντροφο ,δεν έχουν μόνιμο ώμο να ακουμπήσουν.Άλλωστε δεν τους χρειάζονται...Κάποιους περιστασιακοί γνωστοί και συνάδελφοι μπορούν να παίξουν αυτόν τον ρόλο.Για πόσο ;Για τόσο ...όσο.Αρκεί να μην αρχίσουν και αυτοί και ζητάνε ,αρκεί να είναι τόσο επιφανειακοί όσο τους χρειάζονται.Οι ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ δεν θα υπερασπιστούν ποτέ άλλον εκτός από τον εαυτό τους τους αρκεί να μην δυσαρεστούν τους τυχαίους που τους πλαισιώνουν.Οι ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ δεν ζηλεύουν απλά ΦΘΟΝΟΥΝ !Είναι το μοναδικό συναίσθημα που μπορούν να αισθανθούν .Δεν εξελίσσονται σαν άνθρωποι και για να πω την αλήθεια μάλλον παλινδρομούν γιατί αυτά τα πλάσματα έχουν μόνιμα κάτι ανικανοποίητο που ψάχνουν να φτάσουν είτε στο παρελθόν τους ,είτε στους γύρω τους.

Ο αγώνας που δόθηκε δεν είχε όρια ,δεν είχε σύνορα .Με σημάδεψε βαθιά και με γέμισε με μια βαθιά υπερηφάνεια για αυτά που κατάφερα,για όσα έδωσα .Με γέμισε με ευγνωμοσύνη για όσα έμαθα ,για όσα έγινα .Διέψευσα όσους νόμισαν ότι δεν θα τα κατάφερνα ,ότι θα λύγιζα ,ότι θα καταστρεφόμουν .Διέψευσα όσους κατά καιρούς με κατηγορούσαν δίκαια ή άδικα για πράγματα που ίσχυαν ή δεν ίσχυαν γιατί τελικά φάνηκε η ανεπάρκειά τους και η μικρότητά τους γιατί ό,τι και άνθρωπος να ήμουν μπόρεσα να γίνω ηρωίδα μιας ''τραγωδίας'',σε άλλα χρόνια αυτό που έζησα θα μπορούσε και να εμπνεύσει τραγικό ποιητή ενώ εκείνοι εξακολουθούν να είναι ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ,ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ,ΤΥΧΑΙΟΙ που όταν φτάσει η ώρα να φύγουν δεν θα έχει κανείς να θυμάται κάτι από αυτούς
.
Εγώ είχα την τύχη να αξιωθώ την ''κάθαρση''σαν γνήσια πρωταγωνίστρια τραγωδίας.Έχω κάποιον να με σκέφτεται και να με φροντίζει,να δίνει ελαφρυντικά στα μικρά μου παραπτώματα ή ατοπήματα και να κρατάει μια θέση στην καρδιά του.Έχω δυο ,τρεις που μου ψιθυρίζουν τα βράδια μου να μην δίνω δεκάρα για το τι λένε οι ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ γιατί η ήττα του αγώνα μου μου εξασφάλισε μια ανέλπιστη νίκη...Να γίνω κάτι που αυτοί δεν θα φτάσουν ποτέ .Και ας μην υπήρξε ποτέ κάποιος να τους ξεμπροστιάσει για χάρη μου !Τελικά μια χαρά τα κατάφερα και μόνη!