Η ΕΛΠΙΔΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ,ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΑΠΙΑΣΤΟ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ

 Παραμονή Χριστουγέννων . Κάθε χρόνο αυτή την νύχτα γεννιέται το δικαίωμα στην Ελπίδα !Κάθε χρόνο αυτή την νύχτα ο φόβος διαλύεται και εξημερώνονται ''τα τέρατα''. Κάθε χρόνο αυτή την νύχτα φοράω τα μεγάλα γυαλιά της Πίστης ,ανοίγω διάπλατα την ψυχή μου να μπορεί να αγκαλιάσει όλους όσους αγαπώ και όσους πιθανά αγαπήσω στην πορεία και προσπαθώ να εντοπίσω το δικό μου Αστέρι των Χριστουγέννων στη πορεία του στον δικό μου ουρανό.

Τι δεν το ξέρατε ;Υπάρχουν τόσοι ουρανοί και Χριστουγεννιάτικα αστέρια όσα και άνθρωποι! Για τον κάθε ένα είναι διαφορετική η πορεία που ακολουθείται αλλά πάντα υπάρχει ένα άστρο αρκεί να κοιτάς ψηλά και να μπορείς να απογειώνεις την ψυχή σου στις πτήσεις σου χωρίς να βάζεις την λογική σου σε περιπέτειες γιατί η λογική μόνο μπακάλικους λογαριασμούς μπορεί να κάνει ,υπολογισμούς, ισολογισμούς , λογιστικά φύλλα και να εκδίδει πολεμικές αποζημιώσεις.
Θαυμάζω τους ορθολογιστές ,αυτούς που πιάνουν το τεφτέρι και το μολύβι και τα ανάγουν όλα σε μαθηματικές πράξεις. Τους θαυμάζω αλλά δεν μπορώ να συμμεριστώ το πάθος τους στους υπολογισμούς ,στα υπέρ και τα κατά ,τα σωστά και τα λάθος .

Θαυμάζω αυτούς που ΄΄τρέχουν ΄΄στους ψυχολόγους για να αυτοπροσδιοριστούν ή να λύσουν προβλήματά τους .Δυστυχώς ποτέ δεν μπόρεσα να τα βρω με την ψυχολογία σαν επιστήμη .Η ψυχή μας δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ,σε ορισμούς και τσιτάτα. Για να πω την αλήθεια το θεωρώ λιγάκι  επικίνδυνο να  ασκείται  η ψυχολογία   ως θεραπευτική μέθοδο από ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι χαρισματικοί ή δεν έχουν κλινική εμπειρία και κοινά προσωπικά βιώματα. Είναι λάθος !Αυτός που πολλές φορές λειτουργεί ως ψυχολόγος είναι ο άνθρωπος που έχει διαβεί ή διαβαίνει τα μονοπάτια σου, ο φίλος σου που σε ξέρει σαν την παλάμη του χεριού του ,ο εαυτός σου που μπορεί και διαβάζει τα κίνητρά σου και την ψυχή σου.

Πιθανόν να είμαι εγώ κλινική περίπτωση και να μην το έχω αντιληφθεί .Πιθανόν τα μάτια που φοράω και η γλώσσα που μιλάω να μην είναι ευρέως διαδεδομένα .Πιθανόν το πάθος μου για το θαύμα και την μαγεία να με καθιστούν επιεικώς επικίνδυνη για όσους ικανοποιούνται με το να οικτίρουν όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό τους .Πιθανόν η εμμονή  μου για αγώνες που είναι ''καταδικασμένοι'' να  μην στεφθούν με νίκη να με κάνει γραφική και αιθαιροβάμονα ,να μου προσάπτουν αφέλεια και ψυχοπαθολογία όμως εγώ μπορώ να βλέπω ουρανούς και άστρα ακόμη και όταν έχει συννεφιά, μπορώ να στέκομαι στα πόδια μου χωρίς περιττές συμβουλές ψυχολόγων,να κοιτάζω ανθρώπους στα μάτια και να διαβάζω αυτά που θέλουν να καταλάβω , μπορώ να τρέχω μαραθωνίους για το κέφι μου, να είμαι ακούραστη και να μπορώ να βλέπω την μαγεία μέσα στην αλήθεια και σε κάθε κόκκο ζωής. Μπορώ να αγαπάω απρουπόθετα και να δίνω πολέμους σνομπάροντας την νίκη.

Παραμονή λοιπόν Χριστουγέννων και εγώ και πάλι θα σταθώ στο παράθυρο  ,θα κοιτάξω τον ουρανό και με βαθιά κατάνυξη στην γέννηση της Ελπίδας θα φιλήσω τρυφερά τα παιδιά μου και θα φυσήξω μέσα τους  όση περισσότερη  μαγεία των Χριστουγέννων έχω φυλάξει στην ψυχή μου για αυτούς που αγαπώ με υπερβολή .