Άλλοι τη βρίσκουν με αυτοκίνητα ,άλλοι με μηχανές... ,και εγώ πάντα σαν παραφωνία, τη βρίσκω με ένα σαραβαλιασμένο ποδήλατο που αρνούμαι πεισματικά να αντικαταστήσω.
Δεν με ενδιαφέρει αν δεν είναι λαμπερό ,καινούριο , μούρικο μου φτάνει που ανεβαίνω στη σέλα του τα πρωινά και αυτό με ανέχεται. Ανέχεται οτιδήποτε δικό μου...χαρά, λύπη, αγωνία προβληματισμό. Πολλές φορές μάλιστα του μιλάω ή του τραγουδάω. Φοράω τα ακουστικά μου ,βάζω τη μουσική μου και ξεκινάει η πρωινή μας βόλτα. Ανηφόρες ,κατηφόρες ,ορθοπεταλιές ...όλα προβλέπονται ,όλα επιτρέπονται, δεν μου χαλάει χατίρι και εγώ με την σειρά μου του φέρομαι τρυφερά σα να έχει ψυχή .Βασικά όλα αποκτούν υπόσταση όταν βάζεις κάτι από την'' ψυχή ''σου μέσα ,ακόμη και τα άψυχα.
Βλέπω μπροστά μου να ορθώνεται η ανηφόρα και με το σύνθημα ''φύγαμε'' ΄είναι έτοιμο να φτάσει στην κορυφή. Η ανάσα μου γίνεται γρήγορη και κοφτή, σφίγγω το στόμα δυνατά σα να δαγκώνω σίδερο ,τα πόδια μου και τα χέρια μου προσπαθούν να με κρατήσουν στην ορθοπεταλιά μου και το ποδήλατό μου αγόγγυστα αποδέχεται την δική μου επιμονή και εμμονή να τα καταφέρουμε. Δεν τα καταφέρνουμε πάντα αλλά δεν είναι και αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι να ξεπεράσεις αυτό που θέτεις ως όριο για τον εαυτό σου. Μόνο έτσι εξελίσσεσαι ...αγαπώντας τον εαυτό σου με τον σωστό τρόπο .Δεν τον κανακεύεις ,δεν τον κάνεις λιποτάκτη. Το ζητούμενο είναι να βλέπεις
το γαλάζιο του ουρανού και να χάνεσαι στο άπειρο ,να αισθάνεσαι τις ακτίνες του ήλιου
να διαπερνάνε το σώμα σου και να φωτίζουν τα σκοτάδια της ψυχής σου ,να αισθάνεσαι ευλογημένος γιατί μπορείς να απολαμβάνεις απλά ,καθημερινά πράγματα που για άλλους είναι πολυτέλεια
.
Το ζητούμενο είναι να μπορείς να χωράς με τον εαυτό σου ,να αισθάνεσαι '' καλά ''με αυτό που είσαι ,να απολαμβάνεις την ''ειρήνη'' μέχρι να έρθει η ώρα να ριχτείς και πάλι στη μάχη για σένα ,για κάποιον, για κάτι ,για το τίποτα ...και να μην σε νοιάζει η έκβαση.
Κάποιες ανηφόρες τις ανεβαίνεις εύκολα ,κάποιες δύσκολα ,κάποιες παίρνεις απλά το ποδήλατό σου στα χέρια και ό,τι σου έχει μείνει από δύναμη και τις ανεβαίνεις περπατώντας. Το όλο θέμα είναι να μην παρατήσεις το ποδήλατο αλλά να ανεβείς και πάλι στη σέλα, να αρματωθείς κουράγιο και επιμονή και να προσπαθήσεις ξανά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου