Μάνες Τιγρεις

Στα ελληνικά δεν υπάρχει λέξη για όσους χάνουν το παιδί τους. Αν χάσεις τη μάνα σου είσαι ορφανός, αν χάσεις τον σύντροφό σου είσαι χήρα, αν σκοτωθεί το παιδί σου η ύβρις των άγραφων νόμων δεν επιτρέπει να σχηματιστεί όνομα για κάτι που διακόπτει τη φυσική αλληλουχία της ζωής.''ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ
Εχθές λοιπόν μου έπεσε βαρύ το βράδυ πλημμύρισε το μυαλό μου αναμνήσεις άσχημες ,άγριες αλλά ιερές και άξιες !Το δωμάτιο άλλαξε χρώμα ,διάταξη ,πρόσωπα !Τα μηχανήματα και πάλι στην θέση τους ,ο ήχος του αναπνευστήρα στα αυτιά μου και το φωτάκι το κόκκινο να αναβοσβήνει.Ακόμη και τώρα μετά από 16 μήνες λαγοκοιμάμαι τα βράδυα,σηκώνομαι και κάνω περιπολίες ,πετάγομαι σε κάθε ''μπιπ'' που μπορεί να ακούσω ,σταματάω απότομα σαν κεραυνοβολημένη και σκέφτομαι μήπως κάτι μου έχει ξεφύγει,μήπως κάτι δεν έχω ακούσει.

Εκεί ,σε αυτό το δωμάτιο ο μαρμαρωμένος βασιλιάς ,το κέντρο του κόσμου μου ,ο ομφαλός της γης μου,μιας γης καμμένης που προσπαθείς να μην την παραδώσεις αμαχητί ! Σε αυτό το δωμάτιο ενώθηκαν άνθρωποι,ψυχές ,διαστυρώθηκαν ιστορίες .Μία σύγχρονη εξοπλισμένη εντατική ,βάρδειες ,άνθρωποι που πέφτουν επάνω τους ρόλοι που δεν τους αντιστοιχούν αλλά τους αποδέχονται ,τους καλωσορίζουν και προχωράνε ...και πάνω σου άτσαλα προσγειωμένη η ευθύνη της ζωής ,η ευθύνη της συνοχής, η ευθύνη του αγώνα ...
2,5 χρόνια άγρυπνος φρουρός μέσα σε αυτό το δωμάτιο !2,5 χρόνια άτυπος παιδίατρος ,εντατικολόγος ,νευρολόγος, ΩΡΛ ,χειρούργος !Πρωταγωνιστής στo GREY'S ANATOMY άθελά σου.
Τραχειοστομίες,γαστροστομίες ,κατακλίσεις ,παροχετεύσεις,ενδομυικές ενέσεις ... αμπού ,ρύθμιση παραμέτρων αναπνευστήρα ... έλεγχος ζωτικών ,κορεσμός οξυγόνου.Σενάριο κάποιας ζωηρής φαντασίας ,πολλές φορές και φόβος των ίδιων των γιατρών για εσένα γίνεται πραγματικότητα και εσύ πρέπει να αντέχεις και ας είναι μόνο ο καθρέφτης σου που του δίνεις το δικαίωμα να σε βλέπει δακρυσμένη ,και ας χάνεται το κλάμα σου και ο λυγμός σου μέσα στην βρύση που αφήνεις ανοιχτή για να μην σε ακούσουν οι υπόλοιποι .
Εχθές το βράδυ ,έκλεισα τα μάτια μου και είδα πρόσωπα ...όσα ήταν εκεί ,όσα στάθηκαν δίπλα μου στο προδιαγεγραμμένο, που συμμερίστηκαν τόν αγώνα μου να μην παραδώσω αυτό το κομμάτι μου αμαχητί,όσους στάθηκαν σύμμαχοι ,όσοι φόρεσαν τα δικά μου μάτια και τα δικά μου παπούτσια .Εχθές το βράδυ ανάψαν και πάλι όλα τα φώτα στο δωμάτιο αυτό του Κάμελοτ και οι μορφές πήραν σάρκα και οστά στην μνήμη !
Υπάρχουν εμπειρίες που σε σημαδεύουν σαν το καυτό σίδερο των κτηνοτρόφων στο δέρμα των ζώων .Υπάρχουν βιώματα που χαράζονται ανεξίτηλα στην μνήμη και σε συνοδεύουν για πάντα .Υπάρχουν γυναίκες που παλεύουν για τα παιδιά τους ή την μνήμη των παιδιών τους καθημερινά και αθόρυβα και αυτό από μόνο του είναι υπερβατικό και ηρωικό αν και για αυτές είναι απλά ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!Είναι εκεί έξω ,περιφέρονται φορώντας μόνο την αξιοπρέπειά τους ,χωρίς φωτοστέφανα ,χωρίς λάβαρα ,χωρίς φαμφάρες ...μόνο με μια βαθειά μελαγχολία στα μάτια που αχνοφαίνεται όταν βρουν ευκαιρία να ξαποστάσουν.